Zekice Kurgulanmış Usta İşi Bir Film:Se7en

Aydın Sever – 8 Temmuz 2017

1995 yapımı Se7en yönetmen David Fincher'ın en iyi filmidir. Baştan sona neredeyse kusursuz olan film sinema tarihinde kendine güzide bir yer edinmiştir. Klasik polisiye janrını kullanıp kendi özgünlüğünü yaratan bu modern klasik sinema tarihinin en önemli sürpriz sonlarından birine götürür bizi.

Dini takıntıları olan John Doe (Kevin Spacey) isimli seri katilimiz Hıristiyanlıktaki yedi büyük günahı işlediğini tespit ettiği kişileri öldürmektedir. Kendisine bunu misyon edinen seri katilin yakalanması için dedektif Somerset (Morgan Freeman) ile bölgeye yeni gelen dedektif Mills (Brad Pitt) görevlendirilir. Birbirine tamamen zıt olan bu iki dedektif katilin peşine düşerler. Geleneksel polisiye janrından beslenen filmimiz katilin hep bir adım önde gitmesi sonucu bu geleneksellikten yavaşça uzaklaşmaya başlar ve sinema tarihine geçen müthiş finaline doğru sabırla ilerler.

Filmin atmosferi enfestir. Sürekli yağmur yağar filmde. Buna uygun olarak karanlık hakimdir. Bu atmosferde ünlü görüntü yönetmeni Darius Khondji'nin payı büyüktür. Aslında temizlenmesi gereken bir şehre dair bir söylem gibidir yağmurun sürekliliği. Mutlu olmayan sona doğru bir hazırlık da diyebiliriz seyirci için.  Çünkü filmde Somerset gibi bir dahi dedektif varken bile hep John Doe bir adım önde gitmektedir. Dedektiflerimiz cinayeti çözseler bile bunu bir sonraki cinayeti engellemek adına tecrübe olarak kullanamamaktadırlar. Bir şekilde bu cinayetler işlenmektedir. Çünkü John Doe çok soğukkanlı ve sakindir ve iyi bir planı vardır. Somerset onun bütün amacını kavramıştır fakat onu engellemek adına hiçbir şey yapamamaktadır.

Somerset filmin en önemli karakteridir. Emekliliğine yedi gün kalmış, bekar ve artık bu olaylara şahit olmak istemeyen, duymak istemeyen biri vardır karşımızda. Çünkü artık cinayetler ona iyice manasız gelmektedir. Freeman kariyerindeki belki de en iyi performansa imza atar. Spacey'nin göründüğü sahneden sonra ise Freeman ile Spacey'nin bir nevi oyunculuk dersini izleriz filmde. Somerset Christie'nin ünlü dedektifi Hercule Poirot ekolünde biridir. Alabildiğine zeki, sakin, olaylara hakim, sabırlı ama kesinlikle karamsar yada aşırı gerçekçi.

Mills yardımcı karakter olarak Somerset'in zıttıdır. Fevri, sabırsız, muhakeme gücünden yoksun, hırslı ve işini iyi yaparsa dünyanın değişeceğine inanan biri.

 

Filmin bir özelliği ise nerede geçtiğine dair bir veri olmamasıdır. Kanımca yönetmen yarattığı atmosfere ve görselliğe o kadar güvenmektedir ki filmin geçtiği şehrin benzeri olmayan kendi yarattığı bir şehir olarak algılanmasını istemiştir. Bu durum hikayenin nerede geçtiğini bilmeyen izleyicide kendisine sunulan imgelerle filme ait atmosferi ve şehri kendi kafasında yaratmasına yol açar. Yönetmenin istediği de tam olarak budur.

Filmi başyapıt mertebesine ulaştıran ise Somerset'in kahramanlığına soyunmaması yani "zeki dedektif bir şekilde suçluyu yakalar ya da iyi her zaman kötüyü yakalar" klişelerinden gitmemesidir. Film çok sürpriz bir sonla John Doe'nun planı doğrultusunda gider. Kötü kazanmıştır. İzleyici rahatsızdır ama klişelerden uzak sürpriz bir sonun verdiği hazzın da yerini hiçbir şey tutmaz. Filmin bu şekilde bitmesi için oyuncuların baskı yaptığı söylenmektedir.

Kevin Spacey filmin jeneriğinde gösterilmemiş ve "dedektiiiif" narasıyla polis merkezine girene kadar filmde görülmemiştir. Spacey ne filmin fragmanında ne de afişinde vardır. Bu durum filme ait çok güzel ve zekice bir hamledir. Göründüğü sahneden sonra son derece iyi bir oyunculuk sergileyen Spacey, izleyicinin merak ve beklentisini boşa çıkartmamıştır. "Ona da filme böyle girmek yakışırdı" dedirtir izleyiciye. İşte John Doe'nun cinayet işledikten sonra planının en önemli parçası olan polis merkezine  dedektif narasıyla girişi ve Somerset'in henüz daha misyonunu tamamlamasına iki cinayet varken John Doe'nun ne yaptığını kestiremediği anlar :