Oscar Jürisi İçin Çekilen Bir Film: Slumdog Millionaire

Aydın Sever – 30 Temmuz 2017

Danny Boyle’un yönettiği 2008 yapımı Slumdog Millionaire, yönetmenin daha önceki çalışmalarından oldukça farklı bir film olarak hafızalarımıza kazındı. Konu olarak da görsellik olarak da modern sinemanın iyi örneklerini veren ve Trainspotting gibi bir kült filme hem de kariyerinin başlarında imza atan Danny Boyle, buram buram Oscar kokan bu filmle değişik bir geri dönüşe şahit olmamızı sağladı.

Filmin konusu hepimizin de bildiği gibi ülkemizde de aynı formatta yayınlanan “Kim Milyoner Olmak İster?” yarışmasına dayanıyor. Jamal Malik, eğitim görmeyen ve kimi kimsesi olmayan bir çocuktur. Jamal’in küçükken annesi öldürülmüştür. Hayatının bütün dönemlerinde acı çekmiş ve sefalet içinde yaşamıştır. Tek isteği sevdiği kız Lakita ile evlenmek olan bu genç, kendini bu yarışmada bulmuştur. Hayatının belli dönemlerinde kaderin de cilvesiyle yarışmadaki soruların cevaplarını acı tecrübelerle öğrenmek zorunda kalmış olan bu genç, daha filmin başında büyük ödüle ulaşacak soruyu duymak üzeredir. Daha sonra flashbacklerle geçmiş zaman ve şimdiki zaman arasında gidip gelerek Jamal Malik’in hüzünlü hikayesini adım adım öğreniriz. 

Filmi iki şekilde değerlendirmek gerekiyor. Öncelikle Danny Boyle’un bağımsız karakterinden çıkıp modern sinemayı da bir kenara bırakıp niçin bu filmi çektiği ve olması gerekenin bu mu olduğu, diğer yandan ise her şeyi bir kenara bırakır ve filmi kendi içinde değerlendirecek olursak filmin iyi bir film olduğu.

Danny Boyle, filmin sonunu daha başından göstererek seyircinin "soruları nasıl bildi acaba?" merakından faydalanıp bütün filmini bunun üzerine kuruyor. Bütün soruların cevaplarında içimizi burkan birtakım şeylerin özenle yerleştirildiği film, yer yer sanki sadece Oscar jürisi için çekilmiş izlenimi veriyor. Yerleşik düzene karşı ve uyuşturucu temalı bir film olan Trainspotting ile adını duyuran Danny Boyle tam zıt karakterli bir film ile izleyicilerin karşısına çıkarak eski filmlerindeki yönetmenlik hünerlerinden bilinçli olarak bir yoksunluk içerisinde olan bu filmle Hollywood düzenine uymuş gözüküyor.

Bunun dışında filmde en önemli senaryo hatası ise yarışmanın tabiatına aykırı olan canlı yayın. Dünyanın her yerinde banttan yayınlanan bu yarışma filmde canlı yayınlanıyor. Bu durum hikayeye daha iyi hizmet etmesi için önemsenmemiş görünüyor. Fakat bu kadar acı gerçeklerin olduğu bir filmde bu durumun önemsenmemesi ve gerçek dışı bir hava katılması filmin eksik yönlerinden biri.

Her şeyi bir kenara bırakıp filmin artılarına bakacak olursak, klasik sinema izleyicisinin oldukça beğeneceği bu yapım içindeki etnik havasıyla da farklı hayatlara ve kültürlere bakış açısı sunarak bir nevi klasik olan yapısını biraz renklendirmeye çalışıyor. Slumdog Millionaire klasik senaryo kalıplarına uyan ve iyi bir kurguya sahip. Bollywood havasının da filmde olması gerektiği kadar bulunduğunu belirtmek lazım. Gerçekçi bir film ve insanın amacına ulaşması ne kadar zor olsa da bundan vazgeçmezse ve peşinden koşarsa bu zorluğun üstesinden gelebileceğini anlatıyor. Hayat tecrübesinin de insanlara çok şeyler öğretebildiğinin altını çizen filmde yönetmenin özellikle oyunculardan aldığı performanslar çok iyi. Oyuncu yönetimindeki ustalığını konuşturan yönetmen küçük oyuncuların performansıyla istediği dramatik yapıyı filmde kolaylıkla oluşturabilmiş. Film atmosfer olarak da çekildiği mekânlarla ve sahnelerle bir bütünlük içinde uyum sağlayabiliyor.

Son Olarak Slumdog Millionaire 2009 senesinde en iyi film, en iyi yönetmen en iyi uyarlama senaryo, en iyi görüntü yönetmeni, en iyi ses miksajı, en iyi kurgu, en iyi müzik ve en iyi orijinal şarkı dallarında sekiz dalda Oscar kazandığını ekleyelim ve sizleri filmden keyifli bir şarkıyla baş başa bırakalım…